Шаамерчемден жаңы котормолор
А.С.Пушкин. ЦВЕТОК
Цветок засохший, безуханный,
забытый в книге вижу я;
И вот уже мечтою странной
Душа наполнилась моя:
Где цвёл? когда? какой весною?
И долго ль цвёл? И сорван кем,
Чужой, знакомой ли рукою?
И положен сюда зачем?
На память нежного свиданья,
Или разлуки роковой,
Иль одинокого гулянья
В тиши полей, в тени лесной?
И жив ли тот, и та жива ли?
И нынче где их уголок?
Или уже они увяли
Как сей неведомый цветок?
А.С.Пушкин. ТАБЫШМАКТУУ ГҮЛ
Катырылган гүлдү көрүп
Калтырылган китептен
Ажайып бир ойлор келип
Кыялдарга баттым мен:
Кайда, качан, эмнеге
Гүл китепке түштү экен?
Жатпы, өзбү- кай пенде
Кайсы жаздан үздү экен?
Учурашуу белгисидир?
Ажырашуу арманыбы?
Же кыялкеч жалгыздап бир
Шибер, бакка барганыбы?
Бозой кайда? Кыз кайда?
Тапты бекен таалай – бак?
Соолдубу же алар да
Ушул сырдуу гүл сымак?..
С.Есенин. ШАГАНЭ
Шаганэ ты моя, Шаганэ!
Потому что я с севера, что ли,
Я готов рассказать тебе поле,
Про волнистую рожь при луне.
Шаганэ ты моя, Шаганэ.
Потому что я с севера, что ли,
Что луна там огромней в сто раз,
Как бы ни был красив Шираз,
Он не лучше рязанских раздолий.
Потому что я с севера, что ли?
Я готов рассказать тебе поле,
Эти волосы взял я у ржи,
Если хочешь, на палец вяжи —
Я нисколько не чувствую боли.
Я готов рассказать тебе поле.
Про волнистую рожь при луне
По кудрям ты моим догадайся.
Дорогая, шути, улыбайся,
Не буди только память во мне
Про волнистую рожь при луне.
Шаганэ ты моя, Шаганэ!
Там, на севере, девушка тоже,
На тебя она страшно похожа,
Может, думает обо мне…
Шаганэ ты моя, Шаганэ!
С.Есенин. ШАГАНЕ
Шаганем – ай, менин Шаганем!
Түндүк жактан болгонум үчүн белем,
Кара буудай талаасын айтып берем,
Ай нурунда шамалга эркелеген.
Шаганем – ай, менин Шаганем.
Түндүк жактан болгонум үчүн белем
Жүз эсе чоң айдыңы андагы Айдын,
Канча көркөм болсо да бу Ширазың
Рязандын мейкинине боло албайт тең.
Түндүк жактан болгонум үчүн белем?
Кара буудай талаасын айтып берем,
Ушу тармал чач ээси – ошол буудай,
оймок кылып ойной бер каалагандай-
тарткылай бер, оорусун такыр сезбейм.
Кара буудай талаасын айтып берем.
Ай нурунда шамалга эркелеген
Тармал чачтан талаамды билип алгын,
Жылмай, дагы эркеле, бирок жаным
Кара буудай талаасын эстетпе сен
Ай нурунда шамалга эркелеген.
Шаганем – ай, менин Шаганем!
Тээ түндүктү жердеген дагы бир кыз,
Эркелиги өзүңдөн айрып алгыс,
Ойлоп мени санааркап жүрөт го дейм…
Шаганем – ай, менин Шаганем!
Robert Frost. COME IN
As I came to the edge of the woods,
Thrush music-hark!
Now if it was dusk outside,
Inside it was dark.
Too dark in the woods for a bird
By sleight of wing
To better its perch for the night,
Though it still could sing.
The last of the light of the sun
That had died in the west
Still lived for one song more
In a thrush’s breast.
Far in the pillared dark
Thrush music went-
Almost like a call to come in
To the dark and lament.
But no, I was out for stars:
I would not come in.
1 meant not even if asked,
And I hadn’t been.
Роберт Фрост. КИРЧИ!
Мынакей, мен токойго жетип калдым,
ободо чымчык ыры!
Токойдун сыртында азыр күүгүм талаш,
ичинде капкараңгы…
Каптаган караңгыда көзгө сайгыс
эптелбейт салт конолго.
А чымчык болчу дале ыкластуу
эргип бир ыр созгонго.
Бүгүндүн эң акыркы күн шооласы
Батышта житти түнгө.
А бирок жарыгы бар да бир ырдык
Чымчыктын көөдөнүндө.
Түркүктүү каран түндүн тереңинен
шойкондуу ырдайт чымчык.
Ал мени түнгө, ээнге, касыретке
“Кирчи!” деп чакыргансыйт.
А менин жылдыздарда иштерим көп!
Токойдо жумушум жок-
Кирбесмин чакырса да атымды айтып.
Айтпады эч ким бирок…
Robert Frost. THE DUST OF SNOW
The way a crow
Shook down on me
The dust of snow
From a hemlock tree
Has given my heart
A change of mood
And saved some part
Of a day I had rued.
Роберт Фрост. ОЮНКАРАК КАРГА
Өтүп жатсам каргажан
Сынап мендей билбести
Өзү конгон дарактан
Кар жаадырып ийбеспи!
Келген өңдүү бала чак
Кар салышчу моюнга
Өчүп дилде кара так
Күлкү толду коюнга!
Robert Frost. A TIME TO TALK
When a friend calls to me from the road
And slows his horse to a meaning walk,
I don’t stand still and look around
On all the hills I haven’t hoed,
And shout from where I am, What is it?
No, not as there is a time to talk.
I thrust my hoe in the mellow ground,
Blade-end up and five feet tall,
And plod: I go up to the stone wall
For a friendly visit.
Роберт Фрост. БААРЛАШУУ МААЛЫ
Теңтуш мага үн салса тизгин тартып
тээ жол жактан баарлашуу ниетинде
туруп калбайм каранып, терим аарчып,
дың адырда кетменге өбөк артып,
кыйкырбайм турган жерден: “Эмне болду?
Колум бош эмес эле ушул ченде…”
Кетменим сайып коём алчылантып,
сергилең топуракка сабы менен.
Анан шашпай, чарчаңкы түшүп келем
утурлай теңтушумду…
Шаамерчемдин дагы башка чыгармалары
