Расул ГАМЗАТОВ: “Чыңгыз Айтматовго”

Кудуреттүү сөз күчүнө жан салып,
Кымызды эмес, куйчу каркыт шыңгысын,
Жашоо сонун, мен кайрадан таң калып,
Салам айтам сага досум Чынгызым!

Майрамыңа учуп келдик алыстан,
Жылдыз жанган сааттарыңа бат эле,
Бир кайгыны жашыра албайм азыр да,
Болбогонго арабызда ата энең.

Сени өстүргөн энекеңдин алдында,
Ойлор басып таазим кылып жатамын,
Көлөкө эмес тирүүлөрдүн айлында,
Элеси бар, курман болгон атаңын.

Атакеңе өчпөс ысым тургузуп,
Өзүң болдуң энекеңди сүйүнткөн,
Чыксаң дагы Фудзи тоого тырмышып,
Сен эч кимди карабадың бийиктен.

Көбүктөнгөн колумдагы шарапты,
Көтөрөмүн өзүң үчүн, тууганым,
Бир ыптасы европалык атактуум,
Бир ыптасы азиялык бууданым.

Толкуса да канча толкун күндө күн,
Бүт кайыктар өзгөртсө да кезегин,
Бирок бардык булуңуна дүйнөнүн,
Кире берет ак кемең деп сеземин.

Жаман көрбө Гамзат уулу Расулду,
Мен өзүңө суктанычтан оорудум,
Жамийла да айылынан авардын,
Таккан кезде Гүлсарыга жоолугун.

Чабандесим, чапкын атың көжөлүп,
Көккө жетсин, тоскоол билбей арымы,
Жарым каны Европалык көзөлүм,
Даңазалуум, Азиялык жарымы.

Бирдей биздин ышкы отубуз Мекенге
Сен ишиңден алп эстелик тургуздуң,
Көрүнсүн деп көз жетпеген чет элге
Көкөлөтүп чокуларын кыргыздын.

Которгон Толук Бек Байзак (Толукбек Меңдебаев)

 

ЧИНГИЗ АЙТМАТОВУ

Даруй душа, устам всевластным слово,
Налей-ка, кравчий, в кубок не кумыс.
Прекрасна жизнь — в том убеждаюсь снова,
Приветствую тебя, мой друг Чингиз!

На праздник твой сквозь дымчатые дали
Слетелись мы, но в этот звёздный час
Я оттого не в силах скрыть печали.
Что нет твоих родителей меж нас.

И мысленно склоняю я колени
Пред матерью твоей. И не впервой
С ней заодно и не в обличье тени
Мне предстает отец погибший твой.

Сумел, Чингиз, порадовать ты маму
И не подвёл отца наверняка
Тем, что когда взошёл на Фудзияму,
Ни на кого не глянул свысока.

Шипучий дар играет в кубке, пенясь,
Пью за тебя до дна, названый брат,
Мой именитый полуевропеец,
Мой знаменитый полуазиат.

И как бы волны ни метались шало
И чёлны ни менялись в свой черёд,
Но в гавани всего земного шара
Входил и входит белый пароход.

Ты не суди Гамзатова Расула,
Завидует тебе он с той поры,
Как Джамиля аварского аула
Платком венчала шею Гульсары.

Скачи, наездник, на коня надеясь,
Касайся неба и не знай преград,
Мой именитый полуевропеец,
Мой знаменитый полуазиат.

К Отечеству в любви мы все едины,
И в том твоя заслуга велика,
Что сделались киргизские вершины
Во много раз видней издалека.

Соц тармактар:

Оюңузду жазыңыз

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.