(XIX-кылым)
Айтышта дайым чыккан мен бир буудан,
Дегдеңдеп чыгып келем калың чуудан.
Жамандык-жакшылыкты тең бөлүшөр
Жанымда жок го менде ага-тууган.
Жаштыгым азап менен өтүп жатыр,
Муң-кайгы өз башыма жетип жатыр.
Ач калып, кыштын түнү талаа кезип,
Бир күнүм бир кылымга кээде татыр.
