Дүйшеке Дөкөнбаев. «Кумайык»
(повесть) Алыскы сырт өрөөнүндө жайгашкан бул жайытты Туюк-Төр деп аташат. Анча деле чоң эмес, туш тарабын аркайган аска-зоолор курчап узуну
Толугу менен
повесть
Нуралы Капаров. “Боргул”
(повесттен) Ал бир ушундай кир чалбаган заман эле: өскөн чөптүн өңү жапжашыл, жааган кардын өңү аппак, аккан суунун өңү көк
Толугу менен
Дүйшеке Дөкөнбаев. “Жаза”
(повесть) Иттин ээси болсо бөрүнүн Теңири бар. (Ылакап) Тэ, мөңгү баскан аскалуу чокулардан төмөндөп кыяктын бүктөмдөрүндөй салаа-салаа болуп өз өзүнчө
Толугу менен
Сулайман Рысбаев. «Умай бала»
(жомок повесть) (Уландысы. Башы) Издөө Бала көзүн “уйкудан” ачса, баягы “атың ким?” деп сураса айтпай койгон «байке» маңдайында туруптур.
Толугу менен
Насыпбек Асанбаев. «Дудук»
(повесть) Түндүн коюу караңгылыгы тарап, жерге жарык түшө баштады. Жарыктын кириши менен уясынан бырп учкан канаттуулар чыркылдап ары-бери учуп, таң
Толугу менен
Сулайман Рысбаев. «Умай бала»
(жомок повесть) (Уландысы. Башы) «Жаку жер үстүнөн көрүнбөйт» Эртеси кечинде Жакунун ата-энеси Акылтайдыкына келишти. Алардын келгенинин себеби, баягы күнү Акылтайдын
Толугу менен
Сулайман Рысбаев. «Умай бала»
(жомок повесть) (Уландысы. Башы) Психиатрда – О-о, Акылтай деген жакшы бала турбайсыңбы? – деди врач жигит алдында тепейип отурган балага
Толугу менен
Сулайман Рысбаев. “Умай бала”
(жомок повесть) (Уландысы. Башы) Акылтай үйүнө кайтты Умай бала менен Акылтай отурган учуучу килем зор Умалай тоосун бир ирет айланып
Толугу менен
С.Рысбаев. “Умай бала”
(жомок повесть) (Уландысы. Башы) Умай бала жардамга келди Чын эле, кечээки бороондо буюккан кичинекей Акылтай эмне болду? Сөздү, эми, ошондон
Толугу менен
Касымалы Баялинов. “Ажар”
(повесть) I Күн кылтылдап, уясына батып бара жатат. Ала-Тоонун чокусуна токтогон бирин-серин үлбүрөгөн ак булуттар күндүн батарда чачкан нуруна боёлуп,
Толугу менен
Сулайман Рысбаев. «Умай бала»
(жомок повесть) Баян башы Балдар, мен силерге жаңы баянымды айтып берейин. Көңүл салып окугула. Чынбы же жалганбы, илгери-илгери Жер жаңы
Толугу менен